Πως η παρουσία του Γάλλου Προέδρου στις συζητήσεις για την Ανατολική Μεσόγειο αλλάζει τις ισορροπίες;

STRATEGO 

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος πως είναι και ευτύχημα το γεγονός πως μέσα σε μία τέτοια κρίση των σχέσεων Ελλάδος – Τουρκίας, ανάμεσα στους συνομιλητές είναι ο Μανουέλ Μακρόν.

Όχι, δεν χαρακτηρίζουμε ως ‘’φιλέλληνα’’ τον Γάλλο Προέδρο (μπορεί και να είναι), αλλά είναι πέρα ως πέρα ευδιάκριτο το γεγονός πως λόγους που εξυπηρετούν τη χώρα του, τον ευνοεί μία ευθεία σύγκρουση με τον Ταγίπ Ερντογάν.

Εμβαθύνοντας στα κίνητρα του, ο Μανουέλ Μακρόν επιδιώκει τρία ακριβώς πράγματα για το άμεσο μέλλον:

1) Να κερδίσει ξανά τις Προεδρικές Εκλογές στην Γαλλία το 2022

2) Να «σπάσει» η κυριαρχία της Γερμανίας εντός της Ε.Ε.

3) Να «σπάσει» η κυριαρχία των ΗΠΑ εντός ΝΑΤΟ

Για να εκπληρωθούν και οι τρεις αυτοί στόχοι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά, ο Μανουέλ Μακρόν οφείλει να χαράξει μία πολιτική τέτοια η οποία εναντιώνεται του Ταγίπ Ερντογάν.

Οι λόγοι προφανείς, αφού ανοίγοντας μέτωπο με την Τούρκο Πρόεδρο, καταφέρει να τα εξής:

- Ικανοποιεί το κεντροδεξιό ακροατήριο του γαλλικού εκλογικού κοινό, το οποίο έχει ιδιαιτέρως μεγάλη ανάγκη μιας και βασική του αντίπαλος σε δύο χρόνια θα είναι η Μαρί Λεπέν

- Πηγαίνει κόντρα στα γερμανικά συμφέροντα, τα οποία ταυτίζονται πολλάκις με τα τουρκικά

- Δημιουργεί τριγμούς στην απόλυτη κυριαρχία του Τραμπ στο ΝΑΤΟ, επομένως και στην τουρκική ανοχή που υφίσταται εκεί, ελέω των εξαιρετικών σχέσεων του Αμερικανού Προέδρου με τον Ταγίπ Ερντογάν.

Έχοντας λοιπόν όλα αυτά τα δεδομένα στο μυαλό του, ο Μανουέλ Μακρόν θα συνεχίσει να υψώνει εντός της Γηραιάς Ηπείρου την σημαία της επανάστασης, επιδιώκοντας συγχρόνως μία πολιτική τέτοια που δεν θα ανέχεται τακτικές ανάλογες του Τούρκου Προέδρου.