Η συνάφεια, η γειτνίαση δημιουργούν τήν κοινωνία.
Κωνσταντίνος Αντωνάκης | 28/03/20
Ο απομονωμένος άνθρωπος ακόμη καί εάν επικοινωνεί ηλεκτρονικά μέ τούς συνανθρώπους του δέν μπορεί νά συγκροτήσει κοινωνία.
Απο-Κοινωνικοποίηση, σβήσιμο τών μνημικών κοινωνικών ιχνών από τό ανθρώπινο είναι.
Αυτή είναι η πεμπτουσία τού εγχειρήματος τού ενεστώτος πειράματος τής απομονώσεως.
Απαγόρευση τής επαφής τών προσώπων γιά τήν σωτηρία τών υλικών σωμάτων.
Τώρα είμαστε στό πρώτο στάδιο τής Μή Κοινωνίας.
Στήν κοινωνία απορροφάται η βία από τήν κατευναστική συνάφεια.
Η απομόνωση καλλιεργεί τήν Βία η οποία είναι απότοκον τής επιθετκότητος τών ασύμμετρων όντων.
Η κοινωνία δίνει συμμετρία διότι η κοινωνική υφή συνιστάται από τήν σύνθεση τών επί μέρους ζώντων υποκειμένων.
Σύμφωνα μέ τόν Αριστοτέλη ο άνθρωπος είναι σέ διαρκή κατάσταση κοινωνίας μέ ανθρώπους.
Ο Α-Κοινώνητος άνθρωπος είναι είτε Θεός είτε Θηρίο, μάς λέει ο Αριστοτέλης.
Τά θηρία είναι ζώα καί υπάρχουν σέ αγέλες...
Αρα η Μή Κοινωνία τών απομονωμένων στίς οικίες τους ανθρώπων, δημιουργεί τήν δυναμική τής επερχόμενης Αγέλης.
Μετά τήν Εξοδο από τίς οικίες τους οι άνθρωποι δέν θά είναι σέ θέση νά αναπτύξουν συνάφειες καί γειτνιάσεις.
Η διαφαινόμενη κατάληξη τής απομονώσεως χάρη στήν σωτηρία τού σώματος, είναι η απώλεια τού πνεύματος διά τού οποίου οι άνθρωποι επικοινωνούν.
Εξοδος σημαίνει λύτρωση αλλά η λύτρωση γίνεται αισθητή από τους ικανούς νά τήν αισθανθούν.
Ο Κορονοιός ως Ασιατικό ''προιόν'' ευνοεί τήν μετάλλαξη τού Μοναδικού ανθρώπου νοούμενου ως δημιουργού τής Ιστορίας σέ αγελαίο όν τό οποίο ακολουθεί τό ένα τό άλλο σέ συντεταγμένη διάταξη καί σέ ρόλους οι οποίοι δέν είναι αποτέλεσμα επιλογών αλλά προκαθορισμών καί διαταγών πού έρχονται από τό Αφανές Κέντρο.
Οταν οι άνθρωποι βγούν από τίς οικίες τους θά είναι απλά αγελαία όντα.
Μουδιασμένοι όλοι θά έχουν ανάγκη νά ανήκουν στήν αγέλη.
Η επανεκκίνηση τού Ανθρωπίνου Πολιτισμού τής Κοινωνικότητος θά γίνει εφικτή μόνον εάν υπάρξει η πολεμική ενιστάμενη μερίδα!
Νά κρατήσουμε, έγκλειστοι όντες, τήν συνειδητότητά μας.!
