Υπάρχει κάτι παραπάνω που μπορεί να πράξει η χώρα μας, ώστε εν τέλει να γίνει πράξη ο περιβόητος διάλογος;

STRATEGO.gr | 29/08/20

Από τις αρχές του τρέχοντος έτους, οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας έχουν κλονιστεί ιδιαίτερα. Αφορμή, ή αιτία, αποτελεί η ιδιαιτέρως προκλητική στάση που προσωπικά ο Ταγίπ Ερντογάν διατηρεί, καταπατώντας με τρόπο προφανή τους κανόνες καλής γειτονίας που θα έπρεπε να διέπουν τις σχέσεις των δύο χωρών.

Εντύπωση πάντως προκαλεί το πώς αντιμετωπίζει η διεθνής κοινότητα αυτού του είδους τις εξελίξεις.

Το προφανές θα ήταν να υπάρχει μία σαφής καταδίκη της τουρκικής προκλητικότητας δίχως ‘’ναι μεν αλλά’’ και αστερίσκους. Να βρεθεί δηλαδή προσωπικά ο Τούρκος Πρόεδρος αντιμέτωπος με σύσσωμη την ευρωπαική δύση, με στόχο να συνετιστεί και να βαδίσει πάνω στους κανόνες που διέπουν την διεθνή διπλωματία τον 20ο και τον 21ο αιώνα.

Εντούτοις, επί του παρόντος, μόνο αυτό δε συμβαίνει, μιας και το τελευταίο διάστημα διά στόματος των περισσοτέρων ηγετών των κορυφαίων εταίρων Ελλάδος και Τουρκίας, προτάσσεται ως λύση ο περίφημος διάλογος που θα βάλει –υποθετικά- ‘’στοπ’’ στις εντάσεις που κυριαρχούν στις θέσεις των δύο κρατών.

Έτσι λοιπόν, οι όροι ‘’αποκλιμάκωση’’ και ‘’διάλογος’’ είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα, κυρίως της Γερμανίας αλλά και των Ηνωμένων Πολιτειών, αναφορικά με το μείγμα εκείνο που θα λύσει τις όποιες διαφορές ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα.

Μοιάζει όμως εξαιρετικά οξύμωρο, αυτού του είδους το επιχείρημα να το ακούει η ελληνική πλευρά.

Για να γίνουμε περισσότερο συγκεκριμένοι, προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε διαλόγους και συζητήσεις που έχει με ομολόγους του, δέχεται συστάσεις περί αποκλιμάκωσης και διεξαγωγής διαλόγου.

Τι σημαίνει αυτό; Πως σε ένα βαθμό (αδιάφορο το αν πρόκειται για μεγάλο ή μικρό) οι εταίροι της χώρα μας (όπως για παράδειγμα το Βερολίνο και η Ουάσινγκτον) θεωρούν πως με τον τρόπο μας συμβάλουμε και εμείς ως χώρα στο σκηνικό έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το να κυριαρχεί αυτή η άποψη, όσο η Τουρκία επιδιώκει να πλέει εντός της ελληνικής υφαλοκρυπίδας, φανερώνει την δύσκολη θέση στην οποία η χώρα μας βρίσκεται, αλλά συγχρόνως υποδεικνύει με τον χαρακτηριστικότερο των τρόπων τις συνθήκες με βάση τις οποίες θα διεξαχθεί αυτός ο περίφημος διάλογος, όταν και αν κάποτε γίνει.