Τι όρους βάζει η Αθήνα και που επενδύει η Άγκυρα;

STRATEGO 

Μπορεί το κλίμα ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία να μην είναι ιδιαιτέρως καλό από τις αρχές του 2020 και έπειτα, εντούτοις ανοίγει ξανά συζήτηση περί διαλόγου ανάμεσα στις δύο πλευρές, με διαφορετικούς όμως όρους.

Όπως εύλογα έχει παρατηρηθεί, μέσα στο 2020 έχουν γίνει όσα δεν μπόρεσαν να διαδραματιστούν εντός πενταετίας.

Το σύμφωνο που υπέγραψαν Τρίπολη και Άγκυρα, η «επίθεση» του Ερντογάν στον Έβρο μέσω δεκάδων χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων, η πρόσφατη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, και φυσικά ο απόπλους του τουρκικού στόλου προς το Καστελόριζο.

Και τυπικές γνώσεις να διαθέτει κάποιος σε ζητήματα διεθνών σχέσεων, αντιλαμβάνεται άμεσα πως το κλίμα ανάμεσα στις δύο χώρες δεν είναι καλό.

Παρ’ όλα αυτά, είναι δεδομένο πως οτιδήποτε και αν συμβαίνει ανάμεσα τους, ο διάλογος θα αποτελεί πάντα μία λύση, ανεξαρτήτως του τι έχει προηγηθεί στο παρελθόν.

Αυτή την στιγμή, η Ελλάδα θέτει τους δικού της όρους, θεωρώντας πως τρόπον τινά διαθέτει το πάνω χέρι, μιας και έχει καταφέρει να «θυματοποιηθεί» μέσω των εις βάρος της δράσεων εκ μέρους της Τουρκίας.

Το πρόβλημα όμως θα έρθει όταν η Άγκυρα αποστείλει επίσημη πρόσκληση για διάλογο. Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα θα έχει ένα μεγάλο δίλλημα, και ο Ερντογάν αυτό το γνωρίζει πάρα πολύ καλά.

Όταν η Τουρκία ζητήσει διάλογο, θα αποδείξει –επιφανειακά και μόνο- πως επιδιώκει να ρίξει νερό στο κρασί της. Στη περίπτωση αυτή, είναι δεδομένο πως η Ελλάδα δεν θα έχει πολλές επιλογές.

Μπορεί τώρα να διαμηνύει πως δεν πρόκειται να κάτσει να συζητήσει με την Άγκυρα εν μέσω απειλών, εντούτοις αν δεχθεί ανάλογο προσκλητήριο το πιθανότερο είναι να πιεστεί και από τη πλευρά των εταίρων της ώστε έστω να ακούσει και να πληροφορηθεί για τις προθέσεις της πλευράς του Ερντογάν.