Πως κρίνει το Μαξίμου τα αποτελέσματα της συνάντησης των 27;
Να αποτιμήσουν τα κέρδη και τα οφέλη της διήμερης Συνόδου Κορυφής στην πόλη των Βρυξελλών προσπαθούν στο Μέγαρο Μαξίμου, κυρίως σε ότι αφορά την τουρκική προκλητικότητα.
Η επιβολή κυρώσεων στην Άγκυρα ήταν κάτι που η Ελλάδα ήθελε, και σε συνεργασία με την Κύπρο, το επεδίωξε. Εντούτοις εξ αρχής ήταν ένας στόχος ιδιαιτέρως δύσκολος, μιας και η Ευρωπαική Ένωση είναι σαφές πως δεν ασπάζεται την ίδια λογική.
Τα οικονομικά συμφέροντα, ο φόβος αναφορικά με το προσφυγικό, όπως επίσης και οι σχέσεις Βερολίνου – Άγκυρας, κατέστησαν την προσπάθεια της χώρας μας ιδιαιτέρως δύσκολη.
Στόχος λοιπόν δεν ήταν άλλος πέρα από το να προσπαθήσει η ελληνική πλευρά, όπως και η κυπριακή, να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη από αυτό το τετ-α-τετ των 27.
Μπορεί σε κάποιους το γεγονός πως εντός των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής τοποθετήθηκε σαφής προειδοποίηση στην Τουρκία να μοιάζει απλό και μη ουσιώδες, αλλά με λίγη παραπάνω σκέψη άπαντες θα αντιληφθούν πως αποτελεί ένα σημαντικό βήμα.
Αυτό διότι προ μηνών οι 27 αρνούνταν ακόμα και αυτό, δηλαδή την λεκτική αποστροφή απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα. Το γεγονός πως πλέον σε επικοινωνιακό επίπεδο εκφράζουν σαφείς προειδοποιήσεις προς την Άγκυρα, είναι ένα μικρό βήμα.
Πλέον, κατ’ ομολογία όλων, η επόμενη συζήτηση περί επιβολής κυρώσεων θα πραγματοποιηθεί σε σχεδόν δύο μήνες από τώρα.
Όπως και ο Πρωθυπουργός δήλωσε, η Ευρωπαική Ένωση θα επανεξετάσει το ενδεχόμενο «τιμωρίας» της Άγκυρας τον προσεχή Δεκέμβριο, γεγονός που αποδεικνύει πως τους επόμενους δύο μήνες η πλευρά της Τουρκίας θα μπορεί να δρα, δίχως να απειλείται από κάποια ουσιαστική συνέπεια.
Συμπερασματικά, σίγουρα αποτελεί πρόοδος πως η τουρκική προκλητικότητα αποδοκιμάζεται από όλους, εντούτοις το γεγονός πως η Ευρωπαική Ένωση μένει μονάχα στην «λεκτική» καταδίκη της τουρκικής προκλητικότητας, μεταδίδει στην αντίπαλη πλευρά φόβο και ανασταλτικότατα.
Στις 22 Οκτωβρίου η NAVTEX που αφορά το Oruc Reis ολοκληρώνεται. Αν δεν ανανεωθεί, αυτό θα σημαίνει πως η Ευρωπαική Ένωση δεν θα έχει προλάβει καμία ποινή, ούτε φυσικά να θέσει σε εφαρμογή το εμπάργκο όπλων.