Ποιοι οι λόγοι που οδήγησαν τον Αμερικανό Πρόεδρο στο τηλεφώνημα σε Αθήνα και Άγκυρα, και πως το εκλαμβάνουν στο Μαξίμου;
STRATEO | 27/08/20
Με ιδιαίτερη έκπληξη δέχθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης το τηλεφώνημα του Ντόναλντ Τραμπ χθες το απόγευμα, μιας και ο Ρεπουμπλικάνος Πρόεδρος δεν συνηθίζει ιδιαίτερα ανάλογες κινήσεις σαν και αυτή.
Εκτός των άλλων, εντύπωση προκάλεσε στο Μαξίμου το γεγονός πως επεδίωξε να πράξει αυτό το τηλεφώνημα εν μέσω του συνεδρίου του κόμματος του εν όψει των Προεδρικών Εκλογών που έπονται.
Επί της ουσίας, το τηλεφώνημα του Ντόναλντ Τραμπ, τόσο προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όσο και προς τον Ταγίπ Ερντογάν, αποδεικνύει με τον χαρακτηριστικότερο των τρόπων το γεγονός πως η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο έχει σοβαρέψει περισσότερο από κάθε άλλη φορά, με τον αμερικανικό παράγοντα να αντιμετωπίζει πλέον ως ιδιαιτέρως πιθανό το ενδεχόμενο μίας νέας όξυνσης που θα οδηγήσει σε θερμό επεισόδιο.
Εκτός των άλλων, επιβεβαιώνεται η «γραμμή» που εδώ και μέρες υιοθετείται διεθνώς, και κατά την οποία «πλασάρεται» ως σωστότερη επιλογή ο διάλογος ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα.
Τον στόχο αυτό τον έχουν θέσει οι δύο χώρες με τις οποίες ο Ντόναλντ Τραμπ διαθέτει τις καλύτερες σχέσεις: η Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, πως ο Αμερικανός Πρόεδρος τηλεφώνησε στις δύο πλευρές με στόχο να τους μεταφέρει την πρόταση του περί αποκλιμάκωσης και έναρξης διαλόγου, ένα 24ωρο μετά την επίσημη επίσκεψη του Γερμανού Υπουργού Εξωτερικών σε Ελλάδα και Τουρκία για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Στο Μαξίμου, όπως και κατά το πρόσφατο παρελθόν, κρατούν «μικρό καλάθι» αναφορικά με τον Λευκό Οίκο, ειδικότερα όσο κάτοικος του είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος και δικαίως εκλαμβάνεται ως ένας προσωπικός σύμμαχος του Ταγίπ Ερντογάν.
Όπως τονίζουν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε δίχως περιστροφές το πάγιο αίτημα της Ελλάδας, σύμφωνα με το οποίο δεν υφίσταται ουδεμία πιθανότητα περί διαλόγου, όσο η Τουρκία συνεχίζει να προκαλεί και να απειλεί χώρες με τις οποίες υποθετικά επιδιώκει συνεργασία και αμοιβαίες υποχωρήσεις.
