Η Ιταλία είναι μία από τις χώρες που έχουν εμπλακεί ενεργά στο θέμα της Λιβύης, τουλάχιστον σε διπλωματικό επίπεδο. 

Ο υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι Ντι Μάιο βασίζεται ιδιαίτερα στην συνεργασία Ιταλίας, Τουρκίας και Ρωσίας ενώ πραγματοποιεί συχνά συναντήσεις με όλους εμπλεκόμενους παίχτες. Θεωρεί, δε, ότι στη Λιβύη θα έπρεπε να αποσταλούν κυανόκρανοι από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες για να μπορέσει να στηριχθεί η ειρηνευτική διαδικασία .

Η στρατηγική της κυβέρνηση Κόντε βασίστηκε από την αρχή στη λογική των «ίσων αποστάσεων», τόσο από την Τρίπολη όσο και από την Βεγγάζη.

Είναι σαφές ότι ο Κόντε θέλει να παίξει καθοριστικό ρόλο και ότι προσπαθεί να ανταγωνιστεί την γαλλική κινητικότητα στη βόρεια Αφρική. Η ιταλική εταιρία υδρογονανθράκων Eni έχει άλλωστε ισχυρά συμφέροντα, ιδίως στις νότιες περιοχές της Λιβύης.

Την ίδια ώρα όμως, εκτός από τη διπλωματία, η Ιταλία έχει και εξοπλισμούς στη Λιβύη αξίας πολλών εκατομμυρίων. Μεγάλο μέρος αυτών αποθηκεύονται στο αεροδρόμιο του Misrata, το οποίο βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή και γίνεται συχνά στόχος επιθέσεων.

Οι Ιταλοί αξιωματούχοι λοιπόν, στο πνεύμα των «ίσων αποστάσεων» βρήκαν έναν ευφάνταστο τρόπο να ζητήσουν από τα βομβαρδιστικά αεροσκάφη να ρίξουν τις βόμβες τους… λίγο παραδίπλα!

ΠΗΓΗ : onalert.gr