Κλυδωνίζονται οι συμμαχίες του Τούρκου Προέδρου…
STRATEGO | 14/04/20
Από το ξεκίνημα κιόλας της θητείας του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, ο Ταγίπ Ερντογάν είχε έναν ιδιαιτέρως σημαντικό και πιστό σύμμαχο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Οι σχέσεις των δύο δεν είναι απλά καλές σε επιχειρησιακό επίπεδο, αλλά τους συνδέει, κατά δήλωση των, και μία ιδιαιτέρως φιλική σχέση.
Παρ’ όλα αυτά, το τελευταίο διάστημα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν την τάση να άρουν την στήριξη τους προς τον Άγκυρα, με τον Τούρκο Πρόεδρο να παραμένει μόνος σε ένα διπλωματικό παίγνιο το οποίο ο ίδιος κατέστησε τόσο σοβαρό.
Η χθεσινή (ίσως και όχι τόσο χρήσιμη) τοποθέτηση του State Department, κρύβει πολλά σε σχέση με τους λόγους που αναγράφει όσα αναφέρει. Η αλήθεια είναι πως δεν είχε προκύψει κάποια σοβαρή αιτία για την οποία να έπρεπε να υπάρξει τοποθέτηση στήριξης προς την Ελλάδα και εν μέρει καταδίκης της Τουρκίας.
Το γεγονός πως τελικά το έγγραφο του State Department προέβη σε τέτοιου είδους δηλώσεις αποδεικνύει μία σειρά από καταστάσεις που πλέον δεν αποτελούν απλές ενδείξεις.
Σε πρώτο βαθμό, η διάθεση του Ερντογάν να κυριαρχεί πάντα και παντού, τον έχει καταστήσει έκθετο ακόμα σε χώρες με τις οποίες είχε αναπτύξει μία άλλου τύπου σχέση.
Το διπλωματικό προφίλ της Ελλάδας, από το καλοκαίρι και μετά έχει αλλάξει. Μέσω συντονισμένων κινήσεων και επιλογών, η χώρα μας απέδειξε πως ο ρόλος του κομπάρσου και του απλού παρατηρητή στις διεθνείς εξελίξεις, δεν της ταιριάζει. Έτσι πλέον κερδίζει τον σεβασμό όλων.
Εν ολίγοις, το διάστημα εκείνο που ο Ερντογάν έχυνε την καρδάρα με το γάλα, η ελληνική πλευρά έχτιζε το προφίλ της, με αποτέλεσμα πλέον να εισπράττει τους καρπούς των προσπαθειών της.