Τι ακριβώς «φοβίζει» την κυβέρνηση και τι ρόλο αναλαμβάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες;

Εντός του έτους που έφυγε, η Τουρκία και προσωπικά ο Ερντογάν, έδειξαν τον χειρότερο δυνατό τους πρόσωπο, προβαίνοντας σε μία σειρά από προκλήσεις που ξεπέρασαν ακόμα και τα προκλητικά δικά τους όρια.

Απέναντι σε αυτές τις κινήσεις, η Ελλάδα κατάφερε και έμεινε συνεπής στην διάθεση να προασπίσει τα εθνικά κυριαρχικά της δικαιώματα, αμυνόμενη σθεναρά και αποτελεσματικά, παρά το γεγονός πως όλες αυτές οι στρατηγικές του Ταγίπ Ερντογάν συνέπεσαν σε ένα έτος με ιδιαιτέρως γεμάτη ατζέντα.

Πλέον όμως, στην κυβέρνηση επιδιώκουν να έχουν ανοιχτές «κεραίες» καθώς μία σειρά από δεδομένα τους έχουν πείσει πως η νέα χρονιά που διανύουμε ενδεχομένως να συμπεριλάβει εντός της μία σειρά από ακόμα μεγαλύτερες προκλήσεις εκ μέρους του Τούρκου Προέδρου.

Πρωτίστως διότι ο Ταγίπ Ερντογάν λατρεύει τις ιστορικές συγκυρίες. Σε σχεδόν δύο μήνες από σήμερα, η Ελλάδα θα εορτάσει την συμπλήρωση 200 ετών από την Επανάσταση του 1821. Ουδείς μπορεί να αποκλείσει το γεγονός πως εντός εκείνης της περιόδου, η Άγκυρα θα επιδιώξει να δυναμιτίσει το κλίμα, τραβώντας προς τα πάνω της τα βλέμματα της δημοσιότητας και «τσαλακώνοντας» το υφιστάμενο εορταστικό κλίμα.

Πέραν των επικοινωνιακών «τρικ», τηρουμένων των αναλογιών και κυρίως των δυσμενών για την ίδια συνθηκών, η τέλεση ενός θερμού επεισοδίου είναι για την Τουρκία πλήρως αναγκαία ώστε να αποδείξει σε φίλους και εχθρούς το γεγονός πως συνεχίζει να «μετράει» στο διεθνές στερέωμα. Αυτό διότι η παρουσία της στην διεθνή σκακιέρα τίθεται τους τελευταίους μήνες υπό ολοφάνερη αμφισβήτηση, είτε λόγω των πολλών εσωτερικών της προβλημάτων, είτε εξαιτίας του γεγονότος πως ημέρα με την ημέρα χάνει όλο και περισσότερους συμμάχους.

Αυτό που διπλωματικές πηγές τονίζουν διαρκώς, είναι πως το νέο έτος που ξεκίνησε πριν 11 ημέρες, έχει μία σαφή και καθοριστική διαφορά με το προηγούμενο, η οποία και σχετίζεται με την Λευκό Οίκο. Ο Ντόναλντ Τραμπ αυταπόδεικτα αποτέλεσε ένα πρόσωπο το οποίο έδωσε στον Ταγίπ Ερντογάν «άδειο γήπεδο». Κάτι τέτοιο, με παρόντα εντός του «οβάλ γραφείου» τον Τζο Μπάιντεν, δεν πρόκειται να συμβεί.