Πως η απόφαση Ερντογάν να τραβήξει το σχοινί, αλλάζει τις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας;
STRATEGO | 11/07/20
Πριν από περίπου δύο εβδομάδες, το τηλεφώνημα ανάμεσα στον Ταγίπ Ερντογάν και τον Κυριάκο Μητσοτάκη έδειξε πως ο πάγος ανάμεσα στις δύο πλευρές όδευε προς ένα ελαφρύ και διακριτικό «σπάσιμο».
Κυρίως, διότι ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος έδειχνε την διάθεση να κάνει ορισμένα βήματα προς τα πίσω, εγκαταλείποντας προσωρινά την υιοθέτηση ακραίων στάσεων και τακτικών.
Τελικώς, αποδείχθηκε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο πως αυτή του η στάση θα είχε προσωρινό χαρακτήρα, καθώς ο Ερντογάν προχώρησε εκ νέου σε μία προκλητική κίνηση.
Η επιλογή του να δώσει πράσινο φως για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, δεν είναι τυχαία. Πολλοί τονίζουν πως με αυτό τον τρόπο στρέφει όλο τον δυτικό κόσμο εναντίον του.
Όποιος όμως διαθέτει στοιχειώδεις γνώσεις επί ζητημάτων εξωτερικής και διεθνούς πολιτικής, οφείλει να γνωρίζει δύο πράγματα : πρώτον, ότι ο Ερντογάν παραδοσιακά αδιαφορεί για την γνώμη που ο δυτικός κόσμος για εκείνον, και δεύτερον, ότι ουδείς εκ της δύσης πρόκειται να χαλάσει την σχέση του μαζί του, εξαιτίας της Αγίας Σοφίας.
Μπορεί λοιπόν οι Ηνωμένες Πολιτείες, ή η δυτική Ευρώπη γενικότερα να οδεύουν σε σκληρές ανακοινώσεις κατά του Ερντογάν, με αφορμή την απόφαση του αυτή, ωστόσο η λογική λέει πως οι απειλές θα μείνουν απλά στα χαρτιά των ανακοινώσεων.
Δεν ισχύει όμως το ίδιο και για την Ελλάδα, η οποία αισθάνεται την ιστορική και παραδοσιακή υποχρέωση να αναγάγει την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε μείζονος σημασίας ζήτημα.
Το ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις της Ελλάδας, μοιάζει λίγο έως πολύ άγνωστο. Το δεδομένο είναι πως σαφώς και η κυβέρνηση θα κινηθεί προς κατεύθυνση να επισημοποιήσει το παράπονο της στους διεθνείς φορείς, γνωρίζοντας φυσικά από τώρα πως δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι.
Το μόνο βέβαιο είναι πως από χθες, οι σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας έχουν περάσει, τουλάχιστον σε επίπεδο επικοινωνιακό, σε μία ιδιαιτέρως κρίσιμη φάση, δημιουργώντας ένα ρήγμα που είναι επί του παρόντος αρκετά δύσκολο να καλυφθεί.
