Σαφή θέση υπέρ της Ελλάδας φαίνεται να λαμβάνουν οι ΗΠΑ – Πόσο όμως αυτό μπορεί να επιβεβαιωθεί στη πράξη;

STRATEGO | 28/05/20 

Η επανέναρξη της τουρκικής προκλητικότητας απασχολεί εδώ και ημέρες τον διεθνή τύπο. Τα νέα άλλωστε ταξιδεύουν με ταχύτητα, με αποτέλεσμα να φτάσουν και μέχρι την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Άλλωστε ανέκαθεν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούσαν μία χώρα που έστρεφε το βλέμμα της προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Εκτός των άλλων, η Άγκυρα είχε πολλάκις απειλήσει πως θα επιστρέψει τρόπον τινά στον Έβρο με το που λήξει το… πρώτο ημίχρονο της πανδημίας του covid-19, δίχως για μία ακόμα φορά να διευκρινίζει με σαφήνεια σε τι αποσκοπεί.

Είναι τελικά αιτία των επεισοδίων που δημιουργεί η διάθεση της να ‘’ξεφορτωθεί’’ ένα μεγάλο νούμερο προσφύγων και μεταναστών, ή αποσκοπεί σε κάτι περισσότερο, με γνώμονα να βλάψει την Ελλάδα;

Η αλήθεια πιθανότατα να βρίσκεται κάπου στη μέση, αφού προφανώς και μέρος των δράσεων της γειτονικής χώρας θα περιλαμβάνει και διπλωματικού τύπου στρατηγικές.

Μπορεί έμπρακτα η Τουρκία να μην έχει χάσει συμμάχους το τελευταίο διάστημα, αλλά σε επίπεδο καθαρά επικοινωνιακό και ‘’λεκτικό’’, μοιάζει μόνη. Πριν σχεδόν 2 εβδομάδες οι 27 Υπουργοί Εξωτερικών της Ευρωπαικής Ένωσης εξέδωσαν ανακοίνωση άκρως αυστηρή και καταδικαστική, καλώντας σε έντονο ύφος την Τουρκία να σεβαστεί τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και να μην προβεί εκ νέου σε εναέριες παραβιάσεις, ή πράξεις αντίστοιχες αυτών στον Έβρο.

Στο ίδιο μήκος κύματος ήρθε να προστεθεί ανακοίνωση και του State Department, το οποίο κάλεσε τη Τουρκία να βάλει ‘’στοπ’’ στην προκλητικότητα της και να μειώσει τις εντάσεις στα σύνορα της με την Ελλάδα.

Η κίνηση αυτή έχει διπλή ανάγνωση :

•       Από τη μία πλευρά αποτελεί ευχάριστο νέο, καθώς δείχνει πως διεθνώς η διπλωματική μάχη που έδωσε η Ελλάδα απέδωσε, μιας και τα βαριά χαρτιά της διεθνούς σκακιέρας λαμβάνουν θέση στο πλευρό μας.
•       Με μία  άλλη ανάγνωση, παράγοντες όπως η Ε.Ε. και η ΗΠΑ, προβαίνοντας σε σχετικές ανακοινώσεις ‘’νίπτουν τας χείρας τους’’, αφού έχοντας καταδικάσει λεκτικά τις δράσεις της Τουρκίας, επί της ουσίας έκαναν το χρέος τους, δίχως να μπορούμε να αναμένουμε έμπρακτη και όχι απλά λεκτική στήριξη.